Een paar maanden geleden had ik het bij mijn ouders over een quilthuisje. Ze hadden het nooit gezien en wisten ook niet zo goed wat ik bedoelde.Niet lang erna belde mijn vader mij op. Hij was bij mijn oom en daar lagen allemaal resten hout. Hij wilde weten hoe groot zo'n quilthuisje was en hoe het er precies uit zag. Hij wilde er wel een voor mij maken. Uitleggen door de telefoon als de ander er geen voorstelling bij heeft kan heel moeilijk zijn. Het is toch gelukt.
Twee weken geleden kwam mijn vader met dit huisje. Leuk he!!!! Nu moest er nog een quiltje in. Ik wilde het huisje bij de deur hangen met onze naam erop: een naambordje.
Ik had ergens een blok gezien met een vuurtoren maar wist niet meer waar. Thuis in boeken gekeken en navraag gedaan en toen wist iemand mij te vertellen het stond op de site van Wilma Karels. Ja hoor gevonden. Uitgeprint en stofjes gezocht. Dit is het resultaat.
Ik ga niet poggen, maar ik vind het eigelijk wel heel mooi geworden, al zeg ik het zelf.
Pa bedankt voor het mooie huisje.
Enig geworden, doe mij ook zo'n pa!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Merel
Complimenten aan je vader, hij is heel mooi! En ook het quiltje verdient een dikke pluim!
BeantwoordenVerwijderen